Deze rare naam wordt gebruikt omdat er vroeger een vastkommagetal-notatie was voor niet-hele getallen met een vast aantal getallen achter de komma. Bijvoorbeeld een vastekommagetalnotatie met 2 getallen achter de komma werd gebruikt om een hoevelheid geld in euro's en centen te laten zien. Omdat geldbedragen altijd maar 2 getallen achter de komma hebben. Maar tegenwoordig gebruiken computers altijd zwevendekommagetallen om niet-hele getallen te laten zien, zelfs voor geld.

Deze resultaten lijken verrassend omdat een breuk zoals 2/10, exact kan worden opgeschreven in decimalen, als 0,2 namelijk (in tegenstelling tot ⅓). Maar met binaire getallen kunnen alleen breuken waarbij de noemer (het onderste getal) 2 is, exact worden weergegeven. Dus 2/16 kan wel, maar 2/10 niet. Het afgeronde getal waarmee in binair 0,2 wordt weergegeven is net ietsje groter dan 0,2, Dit geldt ook voor het afgeronde getal van 0,4, samen zijn deze 2 afrondfouten zo groot dat de optelsom van 0,2 en 0,4 niet meer klopt.

Een beroemd voorbeeld is de Ariane-raket die gelanceerd werd op 4 Juni 1996. Tijdens de 37ste seconde van de vlucht, probeerde het systeem een 64-bit zwevendekommagetal om te zetten in een 16-bitgetal, maar in plaats daarvan werd er een overstroomfout gerapporteerd, wat werd geïnterpreteerd door het navigatiesysteem als vliegdata. Dit zorgde ervoor dat de raket van zijn koers ging en zichzelf verwoestte.

Het Patriot-raketafweersysteem dat gebruikt werd tijdens de Golfoorlog had ook last van een afrondfout (Skeel 1992, U.S. GAO 1992). Het systeem gebruikte een tijdmeter die werkte met hele getallen en optelde met intervallen van 0,1 secondes. Het probleem was dat de hele getallen werden omgezet in decimale getallen door zich te vermenigvuldigen met de binaire benadering van 0,1: 0,00011001100110011001100 ₂ = 209715/2097152.

Dit betekende dat na 100 uur (3,6 × 10 ⁶ tellen), er een fout was van

(\frac{1}{10}-\frac{209715}{2097152})(3600\times100\times10)=\frac{5625}{16384} \approx 0,3433 \text{ seconds}

Dit verschil zorgde ervoor dat het systeem niet meer goed zijn doel kon vinden. Toen dus later een Irakese raket werd afgevuurd die niet werd gestopt door het systeem, kwamen er 28 mensen om het leven.

Overgenomen van Analoge en Digitale Conversie (Engels) , door Wikibooks bijdragers, https://en.wikibooks.org/wiki/Analog_and_Digital_Conversion/Fixed_Wordlength_Effects

Als de kleine fouten die veroorzaakt worden door zwevendekommagetallen onacceptabel blijken te zijn in bepaalde gevallen, dan kan een programma ervoor kiezen alternatie notaties te gebruiken:

• Exacte Rationale getallen. Twee bignums, één voor de noemer en één voor de teller, kunnen gebruikt worden om een breuk precies te noteren.
• Binair gecodeerde decimalen. Een decimaal getal kan genoteerd worden met vier bits, de niet gebruikte bit-combinaties kunnen gebruikt worden voor voor een minteken en een komma. Een reeks van deze decimale cijfers kan gebruikt worden om een decimaal getal weer te geven. Je kan zo ook een breuk in decimalen weergeven dat precies een breuk noteert met een eindig aantal van deze binair-gecodeerde decimalen. Dus stel dat we de code 1110 voor . gebruiken, dan is 1,32 gelijk aan 0001 1110 0011 0010. Dit voorkomt het 0,2+0,4-probleem, maar werkt niet voor breuken die in decimaal een oneindige reeks cijfers nodig hebben zoals ⅓.
• Decimale zwevendekommagetallen. Als de notatie met binair gecodeerde decimalen van hierboven wordt uitgebreid met een bit-combinatie die zegt "keer tien tot de macht" kunnen decimale getallen met de wetenschappelijke notatie genoteerd kunnen worden. Dus stel dat de code voor "keer tien tot de macht" gelijk is aan 1111, dan is 2,5e+4 gelijk aan: 0010 1110 0101 1111 0100. (We hebben gezien in de vorige les dat e+ gelijk is aan "keer tien tot de macht")

In goed ontworpen talen (zoals talen gebaseerd op Scheme) zit het data-type vast aan de waarde zelf, dit zijn talen met dynamische waardes. In andere talen is het zo dat wanneer je een variabele aanmaakt, je moet zeggen wat voor type waarde de variabele zal bevatten. Dan zit het data-type dus vast aan de variabele, talen met dit systeem zijn talen met statische waardes. Stel je wilt een variabele x de waarde 5 geven, in een taal met dynamische waardes zou dat er zo uit kunnen zien:
x = 5;
In een taal met statische waardes ziet dat er zo uit:
Getal x;x wordt aangemaakt als een Getal-variabele.
x = 5; x krijgt de waarde 5.

Snap! heeft pluspunten die veel andere talen niet hebben en het is zeer waarschijnlijk dat je bij je volgende informaticacursus een taal met statische waardes zal leren gebruiken.